Filmy krótkometrażowe. Blok 2: Przestrzenie osobiste Short Films. Block 2: Personal Spaces

reż. Emma Ishøy („Krótki esej o kobiecym ciele”); Claudine Shenge Ndimbira („Powiedz to za mnie”); Mirelle Borra („Safe Space”); Falk Schuster, Mike Plitt („W systemie”); Hannah Reinikainen, Lia Hietala („Nocna zmiana”) / Dania/2022 („Krótki esej o kobiecym ciele”); Rwanda/2022 (“Lend Me Your Voice”); Niemcy/2022 („Safe Space”); Niemcy/2022 („W systemie”); Szwecja/2022 („Nocna zmiana”) /
Ten blok to podróż do wewnętrznego świata bohaterów_ek, pokazująca ich złożoność, problemy i sposoby na radzenie sobie w rzeczy- wistości mimo ciężkich często przeżyć.

Krótki esej o kobiecym ciele
Reż.: Emma Ishøy, Dania, 2022, 9 min
Zdjęcia: Emma Ishøy
Producent: Emma Ishøy/selma visuals
Montaż: Emma Ishøy
Wybrane festiwale i nagrody: 2022 – MFF Jihlawa

Filmowa pochwała różnorodności, w której bohaterki dzielą się swoimi przeżyciami związanymi ze sposobem, w jaki społeczeństwo dyscyplinuje i ocenia kobiece ciało. W takich warunkach proces zaakceptowania oraz pokochania swojego wyglądu nie jest prosty. Jak wyjść z tego kulturowego impasu? Jak spojrzeć na siebie nie przez pryzmat oczekiwań innych? Wygląd nie świadczy o wartości człowieka i od tego podstawowego stwierdzenia warto dyskusję rozpocząć. Naszą siłą jest różnorodność, a akceptacja swojej siły i swoich słabości to ważny krok do szczęścia. 

Powiedz to za mnie
reż.: Claudine Shenge Ndimbira, Rwanda, 2022, 20 min
Zdjęcia: Louis Udahemuka, Valence Habarugira
Producent: Marie-Clémentine Dusabejambo, Tiny Mungwe, Don Edkins/BA UCURA PRODUCTIONS, STEPS
Montaż: Jean-Baptiste Habineza
Wybrane festiwale i nagrody: 2022 – Sheffield Doc Fest

Zapis historii uchodźczyni Akili zostaje odczytywany przez siedzących naprzeciw niej ludzi. Wystarczy kilka zdań, żeby zorientować się, przez jakie piekło przeszła.

Akili przeszła w swoim życiu przez piekło i nie da się tego wyrazić delikatniej. Jej historia jest wstrząsająca i żeby mogła zacząć trudny proces leczenia ran, postanawia się nią podzielić z innymi. Nie robi tego jednak samodzielnie. Zanotowane przez nią słowa odczytują siedzące naprzeciw niej obce osoby. Wystarczy kilka zdań, żeby każda z nich się zorientowała, że nie będzie to zwyczajna opowieść, ale zapis uchodźczyni, która musiała uciekać przed okrucieństwem innych ludzi. To jednak nie tylko historia Akili, ale też pełna nadziei opowieść o czymś, co powinno być naturalne dla każdego człowieka –  o empatycznej umiejętności postawienia siebie w czyimś położeniu. Osoby odczytujące słowa bohaterki okazują jej wsparcie, którego tak bardzo potrzebuje w procesie wychodzenia z traumy.  

Safe Space
reż.: Mirelle Borra/Niemcy, 2022, 10 min
Zdjęcia: materiały archiwalne
Producent: Mirelle Borra
Montaż: Mirelle Borra
Wybrane festiwale i nagrody: 2022 - Sheffield Doc Fest

Safe Spaceto hołd dla kultury bali voguingowych z lat 90. XX wieku. W czasach epidemii AIDS i skrajnej stygmatyzacji osób LGBT+ w USA to właśnie bezpieczne przestrzenie bali stworzone przez czarną, queerową społeczność były miejscem oporu przeciw wykluczeniu. W warstwie dźwiękowej filmu znalazły się współczesne świadectwa osób wykluczonych, czytane przez sztuczną inteligencję. W wielu miejscach świata, w tym w Polsce, nadal bycie osobą LGBT+ niesie ze sobą śmiertelne zagrożenie, a różnego rodzaju wydarzenia organizowane oddolnie, tak jak bale voguingowe, są jedyną szansą na nieskrępowaną ekspresję.

W systemie
reż.: Falk Schuster, Mike Plitt, Niemcy, 2022, 8 min 
Zdjęcia: Falk Schuster
Producent: Max Mönch, Alexander Lahl
Wybrane festiwale i nagrody: 2022 DOK Lipsk

Wszystko w życiu Alexa do pewnego momentu toczyło się dobrze miał kochającą matkę i szansę na normalną przyszłość. Niestety jego młodość przypadła na czas, kiedy komunistyczny system NRD karał dzieci za niesubordynację rodziców. Krytykująca państwo mama została pozbawiona praw do syna, który w efekcie trafił do specjalnego ośrodka kształtującego socjalistyczną osobowość”, podobnie jak niemal 500 tysięcy innych dzieci. Tam poznał smak wojskowej, bezwzględnej dyscypliny. Uciekł, co tylko pogorszyło jego sytuację, bo po złapaniu został umieszczony w domu poprawczym, do złudzenia przypominającym więzienie. Przemoc była tam na porządku dziennym, co odcisnęło na stałe ślad w jego psychice i czyniąc go emocjonalnie zdystansowanym wobec innych. Czy przekaże tę traumę swojemu dziecku? Ta myśl nieustannie go prześladuje, co w pełen zrozumienia sposób pokazuje animacja Falka Schustera i Mikea Plitta.

Nocna zmiana
reż.: Hannah Reinikainen, Lia Hietala, Szwecja, 2022, 15 min
Zdjęcia: Milja Rossi
Producent: Melissa Lindgren/Story AB
Montaż: Hannah Reinikainen, Lia Hietala
Wybrane festiwale i nagrody: 2022 –Sheffield Doc Fest

Becky i Sara są tancerkami w klubie ze striptizem. Ekipa filmu towarzyszyła im przez 12 godzin, pokazując czas, który spędziły ze swoimi rodzinami: drogę do pracy, proces tworzenia make-upu, występy i poranne powroty z pracy. Jakie wyzwania stoją przed nimi w zawodzie? Opowiadają o nich podczas wspólnego śniadania, podobnie jak o stereotypach i stygmatyzacji, z którymi się spotykają. Lubią swoją nocną pracę, bo mają później cały dzień dla siebie i mogą spędzać więcej czasu z dziećmi. Kiedy dzieci śpią, one pracują. Kiedy one śpią, dzieci są w szkole. 

kraj:
Dania/2022 („Krótki esej o kobiecym ciele”); Rwanda/2022 (“Lend Me Your Voice”); Niemcy/2022 („Safe Space”); Niemcy/2022 („W systemie”); Szwecja/2022 („Nocna zmiana”)
reżyseria:
Emma Ishøy („Krótki esej o kobiecym ciele”); Claudine Shenge Ndimbira („Powiedz to za mnie”); Mirelle Borra („Safe Space”); Falk Schuster, Mike Plitt („W systemie”); Hannah Reinikainen, Lia Hietala („Nocna zmiana”)
zdjęcia:
Emma Ishøy („Krótki esej o kobiecym ciele”); Louis Udahemuka, Valence Habarugira („Powiedz to za mnie”); materiały archiwalne („Safe Space”); Falk Schuster („W systemie”); Milja Rossi („Nocna zmiana”)
produkcja:
selma visuals („Krótki esej o kobiecym ciele”); Marie-Clémentine Dusabejambo, Tiny Mungwe, Don Edkins („Powiedz to za mnie”); Mirelle Borra („Safe Space”); Max Mönch, Alexander Lahl („W systemie”); Melissa Lindgren/Story AB („Nocna zmiana”)
wybrane festiwale i nagrody:
2022 – MFF Jihlawa („Krótki esej o kobiecym ciele”); 2022 – Sheffield Doc Fest („Powiedz to za mnie”); 2022 - Sheffield Doc Fest („Safe Space”); 2022 – DOK Lipsk („W systemie”); 2022 –Sheffield Doc Fest
sekcje:
Krótkie metraże
tagi:
psychologia Europa prawa człowieka feminizm Afryka LGBTQ+

Inne filmy z sekcji Krótkie metraże

Inne filmy z tagiem Europa